Seyit, nakip ve şeyhülislam. 1759 İstanbul doğumludur. Sinop’ta yatan Seyit Bilal soyundan geldiği söylenir. Babası, 2. Selim devri ilim adamlarından Osman Efendidir. Dedesi, Büyük Ayasofya camii Yasin okuyucularından Seyit Mustafa Efendi olduğu için, Yasincizade diye anılır. Küçük yaşta Saraya alındı ve Enderun’da terbiye, devrin ünlü bilginlerinden Palabıyık Mehmed ve Gelenbevi İsmail efendilerden ders gördü. 13 Ocak 1786’da Saraydan çerağ edildi, müderrisliğe başladı. Beyazıt ve Yeni Cami’de verdiği derslerle ün kazandı. Daha sonra birçok medreselerde vazife aldı. Selanik kadılığına getirildi. 1811’de İran’a sefir olarak gönderildi. İran Şahı Fetih Ali Han ile yaptığı görüşmelerde, Rusya’ya karsı beraber hareket edilmesini, özellikle İranlıların Sabanlı Abdurrahman Paşayı kayırmamasını, yerine Kars ve Ahıska’daki Osmanlı devleti memurlarını korumasını teklif etti. Fetih Ali Han, bu görüşmelerin, veliaht Abbas Mirza ile yapılmasını istediği için, daha sonra Tebriz’e gitti. İki taraf arasında yapılan konuşmalar Osmanlı-İran sınır meseleleri üzerinde toplandı, fakat Abdülvehhab Efendi bir sonuca varılamadan geri döndü (1813). 2. Mahmud, yaptığı hizmetten dolayı, sefirini önce Mekke, sonra İstanbul kadılığı payeleriyle mükafatlandırdı. 1818’de nakibüleşraf oldu. Birinci defa 1821’de ikinci defa 1828’de şeyhülislamlığa getirildi. 1833’te emekliye ayrıldı. 1834 yılında İstanbul’daki yalısında oturduğu sırada vefat etti. Cenaze töreninde 2. Mahmud’da hazır bulundu. Hulasat-ül Bürhan fi İtaat-is-Sultan (Sultana itaat Hakkında Delil Hulasası) adında bir” eseri vardır.
Yorum Ekle