Divan şairidir. Aile çevresinde kuvvetli bir tahsil görerek yetişti. Bursa Muradiye medresesinde müderrislik, Edirne’de kadılık yaptı (1451). Fatih Sultan Mehmed’in yakın musahibi ve hocası olarak vezirlik rütbesine ulaştı. İstanbul muhasarasında hükümdarın yanında bulundu. Sarayda büyük mevki ve nüfuzu vardı. Melihi gibi bazı şairleri hükümdara takdim ve himaye ederdi. Genç çocuklara düşkünlüğü yüzünden bir hata yaparak padişahın gazabına uğradı, vezirlikten azil ve kapıcılar odasına hapsedildi. Orada yazdığı Kerem redifli kaside sayesinde belki de ölüm cezasından kurtuldu. Bursa’da Orhan ve Muradiye miitevekiliğine gönderildi. 2. Bayezid devrinde Bursa sancakbeyi oldu. Türbesi Muradiye camii civarındadır. 15. yy. da Şeyhi’den sonra yetişen en Büyük Osmanlı şairidir. Gazel ve kaside söyleyişte çağdaşlarının en üstünüdür. Şiirlerinin mühim bir kısmını divan şiirinin en sade ve halk Türkçesine yakın diliyle söyledi. Temiz ve ahenkli Türkçesi ile Türk şiirinde yaptığı hamle kendinden sonra Necati ve Baki gibi büyük şairlerde devam etti. Ahmed Paşanın diğer bir özelliği de devrinin dini ve tasavvufi geleneğinden ayrı din dışı söyleyiş tarzını seçmesidir. Önce Melihi tarafından söylenen, sonra çağdaş şairler arasında yarışmalara konu olan Gönül redifli murabbalar yazma hareketine Ahmed Paşa da katıldı ve onun murabbaı en sevilen ve bestelenen şiirlerinden biri oldu. Bu murabbalar Türk halk edebiyatındaki türkü ve koşma tarzını divan şiirine aksettiren, sonradan şarkı adını alacak söyleyişlerdi. Ahmed Paşanın tek eseri 2. Bayezid’in emriyle tertiplenen Divan’ıdır. 1497 yılında Bursa’da vefat etmiştir.
Yorum Ekle